WsdSI/LJK/za2a

Spis treści

Rozwiązywany problem to n-hetmanów, gdzie n jest parametrem programu. Określa on wielkość szachownicy jak i liczbę hetmanów.

Celem laboratorium jest implementacja algorytmu największego wzrostu (wariant simple albo steepest).

Wymagane elementy programu:

zadawana wymiarowość problemu n
stan problemu (kandydat na rozwiązanie) reprezentowany jest jako: wektor ustawień hetmanów w wierszach (każdy hetman ustawiony jest w innej kolumnie),
stan początkowy ma być losowany
funkcją celu: zlicza parami atakujących się hetmanów, zatem oczekiwanym globalnym optimum jest wartość funkcji = 0;
funkcja generująca sąsiedni stan: przesuwa wybranego hetmana do wybranego pustego pola dozwolonego dla danego hetmana (po wolnych wierszach); w wariancie steepest powinna generować listę wszystkich możliwych przesunięć;

stan, który został wskazany przez program jako rozwiązanie i jego wartość funkcji celu
liczbę odwiedzonych potomków (stanów sąsiednich) do znalezienia rozwiązania.